Masz psa i twierdzisz, że wiesz wszystko?

adacze psów jest to, że kilkumiesięczny szczeniak bardzo chętnie szarpie buty czy inne przedmioty należące do właściciela. Wraz z wiekiem pieska uszkodzenia, które powstają w takich rzeczach są coraz większe a niejednokrotnie pies

Masz psa i twierdzisz, że wiesz wszystko?

Gryzący problem

Psy, szczególnie w okresie szczenięcym, potrafią sprawiać właścicielowi naprawdę wiele problemów. Jednym z najczęściej spotykanych kłopotów, o których wspominają posiadacze psów jest to, że kilkumiesięczny szczeniak bardzo chętnie szarpie buty czy inne przedmioty należące do właściciela. Wraz z wiekiem pieska uszkodzenia, które powstają w takich rzeczach są coraz większe a niejednokrotnie pies może całkowicie uszkodzić jakiś przedmiot. Jak się przede tym uchronić? Przede wszystkim, warto zapewnić psu odpowiednią ilość rozrywki w ciągu dnia. Jeśli tylko mamy chwilę, warto wybrać się z nim na spacer i zmęczyć go poprzez intensywną tresurę. W takim przypadku możemy być pewni, że pies będzie zmęczony i nie w głowie mu będą psoty w domu.


Pseudohodowla - ważne pojęcie

Pseudohodowla ? niezarejestrowana hodowla nierasowych, nierodowodowych zwierząt domowych, nieposiadająca uprawnień hodowlanych. Hodowle tego typu prowadzone są zarówno przez osoby niezrzeszone w żadnym związku kynologicznym bądź (w przypadku hodowli kotów) związku felinologicznym, jak i występują przypadki łamania etyki hodowcy przez członków zrzeszonych np. w ZKwP i prowadzących hodowlę rodowodowych psów1. Pseudohodowle funkcjonują dla zysku finansowego2 i rozmnażane są w nich psy i koty w typie "modnych", popularnych ras.

Termin pseudohodowla został ukuty w środowisku miłośników psów rasowych i zarejestrowanych hodowców na określenie osób, które masowo rozmnażają nierasowe zwierzęta dla zysku. Popularny jest głównie wśród kynologów, osób pracujących w schroniskach dla zwierząt. Najczęściej nazwę stosuje się w odniesieniu do nielegalnych hodowli psów, rzadziej kotów.


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pseudohodowla


Psie zmysły

Najważniejszym zmysłem dla psa jest węch. Zaczyna się nim posługiwać już jako ślepe szczenię. Psy poddane odpowiednim szkoleniom wspomagają służby mundurowe w tropieniu i rozpoznawaniu przestępców na podstawie śladów zapachowych zostawionych na miejscu, w którym tamci przebywali. Proces oswajania nowego, młodego psa z nowym właścicielem można przyspieszyć, kładąc mu na legowisko odzież przesyconą zapachem właściciela. Bardzo często zdarza się, że pies podczas nieobecności swego pana kładzie się na jego odzieży.
Wzrok ? wzrok psa jest słabszy niż człowieka, a objawia się to mniejszą zdolnością spostrzegania przedmiotów czy osób nieruchomych. Pies za to dobrze sobie radzi w słabym świetle (wspomagając się zmysłem węchu i słuchu). Rasa psa determinuje nie tylko siłę wzroku, lecz także zmysł węchu, słuchu oraz dotyku.
Słuch ? zmysł słuchu w hierarchii psa stoi za węchem i przed wzrokiem. Zasięg słuchu jest większy w porównaniu ze słuchem człowieka. Większa czułość słuchu może powodować, że dźwięki o silnym natężeniu będą wywoływały u niego ból. Przyjęto, że psy o uszach stojących lepiej słyszą od kłapouchych.
Dotyk ? wrażenia dotykowe pies odbiera całą powierzchnią ciała. Najważniejsze są dla niego włosy czuciowe (wąsy) nad oczami oraz pod dolną wargą. Wąsy te zwane wibryssami są długie i sztywne. Nie wolno ich strzyc.
Smak ? wrażenia smakowe są uzależnione od wrażeń węchowych. Zmysł ten nie ma dla psa znaczenia w odbieraniu wrażeń otaczającego świata5.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pies_domowy



© 2019 http://fizjoterapia.katowice.pl/